بدیع الزمان کردستانی، عبدالحمید (سنندج ۱۲۸۳ـ تهران ۱۳۵۶ش)
| عبدالحمید بدیع‌الزمان کردستانی | |
|---|---|
| زادروز |
سنندج ۱۲۸۳ش |
| درگذشت | تهران ۱۳۵۶ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | ادیب و روزنامه‌نگار |
| آثار | تصحیح کتاب‌های مجمل‌التواریخ و القصص؛ و التوسل الی الترسل |
| گروه مقاله | ادبیات فارسی |
عبدالحمید بدیع‌الزمان کردستانی (سنندج ۱۲۸۳ـ تهران ۱۳۵۶ش)
ادیب و روزنامه‌نگار و شاعر ایرانی، متخصص ادبیات عرب. در ۱۳۰۲ش گواهی‌نامۀ شش‌سالۀ ابتدایی گرفت. سپس، نزد علمای کردستان به تحصیل علوم عربی و دینی پرداخت. از ۱۳۰۸، به خدمت وزارت معارف درآمد. در ۱۳۱۱، با انتقال به کرمانشاه، نخست مدیر مدرسه و بعد معلم دبستان شد. در ۱۳۱۲، خدمت وزارت معارف را رها کرد و به استخدام ارتش در کرمانشاه درآمد و مشاغل مختلفی را عهده‌دار شد. در ۱۳۱۹، به رکنِ سه ستاد ارتش در مرکز منتقل و راهی تهران شد و سال بعد، با میل خود از خدمت در ارتش کناره گرفت و با روزنامه‌هایی ازجمله اطلاعات و کیهان، همکاری کرد که سال‌ها دوام یافت. در ۱۳۲۱ ضمن خدمت در وزارت معارف، در دبیرستان دارالفنون و چند دبیرستان دیگر عربی تدریس کرد و یکی دو سالی هم در سفارت عربستان و سوریه مترجم بود. در ۱۳۳۵، در دانشکدۀ ادبیات دانشگاه تهران و دانشکدۀ معقول و منقول به تدریس پرداخت و در ضمن مدیریت روزنامۀ کردستان را که به زبان کردی و لهجۀ گورانی در تهران منتشر می‌شد، از ۱۳۳۸ تا ۱۳۴۲ به‌عهده گرفت.
بدیع‌الزمان کردستانی بر متون نظم و نثر عربی تسلط بی‌نظیر داشت و به دو زبان فارسی و عربی شعر می‌سرود. آثار مهم او شامل تصحیح‌های مجددی از کتاب‌های مجمل‌التواریخ والقصص، و التوسل الی‌‌الترسل است که پاره‌هایی از آن‌ها در مجلۀ گوهر به‌چاپ رسید؛ و دیگر، توضیحات و اصلاحاتی است که در پایان مهمان‌نامۀ بخارا به‌صورت یادداشت آمده است.