حضور همه جایی
حضور همه‌جایی (الهیات)
نظری که مارتین لوتر، اصلاح‌طلب مسیحی، برای توضیح درک خود از عشای ربانی مطرح کرد. لوتر نه با تعبیر کاتولیکی قلب ماهیت موافق بود و نه با این نظر که نان و شراب یادگارهای صِرف شام آخرند. برعکس، او مدعی بود که مسیح با طبیعت انسانی خود در همه‌جا حاضر است و از این‌رو، به معنای حقیقی در نان و شراب نیز حضور دارد. این اصطلاح همچنین به معنای حضور همه جایی خداوند است.