غمزه
غمزه (عرفان)
(در لغت به معنی کرشمه و رعنایی چشم) در اصطلاح عرفا، تجلی صورت‌هایی که در درون سالک ایجاد می‌شود و او را فانی می‌کند و نیز جذبه ای که در ابتدای طی طریق به سالک دست می‌دهد.
غمزه (عرفان)
(در لغت به معنی کرشمه و رعنایی چشم) در اصطلاح عرفا، تجلی صورت‌هایی که در درون سالک ایجاد می‌شود و او را فانی می‌کند و نیز جذبه ای که در ابتدای طی طریق به سالک دست می‌دهد.