قهر
قهر
(در لغت به معنی چیرگی، غلبه) اصطلاحی عرفانی به معنی غلبۀ احکام مرتبۀ برتر بر مرتبۀ پایین‌تر. از این رو، سلطۀ وجوبی حق بر عالم امکان و نفوذ ارادۀ شیخ بر سالک نیز قهر خوانده می‌شود. بدین‌ترتیب عالم، سراسر عالم قهر است، چه هیچ رتبه‌ای در عالم نیست مگر آن که تحت قهر رتبۀ اعلای خود باشد.