سوادکوهی

سَوادکوهی

از گویش‌های مازندرانی که در سوادکوه و اطراف، آن واقع در جنوب شرقی مازندران بدان سخن می‌گویند. این گویش به ساروی بابُلی نزدیک است. صامت‌های سوادکوهی همانند صامت‌های فارسی است. تبدیلات و تغییرات آوایی هم در سوادکوهی عبارت‌اند از تبدیل /a/ به /e/؛ تبدیل /o/ به /e/ در bez «بُز»، تغییر /b/ به /v/ در vare «بره»؛ تبدیل /u/ به /i/ در pali «پهلو/نزد»؛ صفت قبل از موصوف می‌آید و نشانه‌اش کسره بعد از موصوف است؛ مضاف قبل از مضاف‌الیه و بدون علامت است: zan piar «پدر زن». در سوادکوهی نشانۀ مصدری -en و -an پایانی است. پیشوندهای فعلی برخی از واژه‌های سوادکوهی: usu «آبستن»، kark «مرغ»، dele «در/داخل»، parruz «پریروز»، gu «گاو» و verg «گرگ».