راجی

راجی
از گویش‌های مرکزی دستۀ شمال غربی، رایج در دلیجان و نراق و محلات. در راجی تکیه دارای اهمیت است تا جایی که با تعویض جایگاه تکیه، تفاوت معنایی ایجاد می‌شود. جنس دستوری در همۀ زمینه‌ها متمایز است. نشانۀ مذکر -a و نشانۀ مؤنث -o پایانی است، مانند telena، «مرد چاق کوتاه»، teleno، «زن چاق کوتاه»؛ اسم و صفت در واجی صرف می‌شود، مثلاً esbid، «سفید ـ نکره»، esbido، «سفید ـ معرفه»، -o پایانی نشانۀ تعجب یا تصغیر است. نشانۀ جمع ye است که در پایان اسم می‌آید، مانند dejo «دختر» dejye «دختران»، در راجی /‌h/ غیر ملفوظ یا «کسرۀ» فارسی، در پایان واژه، با فتحه ادا می‌شود، مانند dona «دانه». شماری از واژگان راجی: zeraya «شبنم»، korgg «مرغ» و sartow «گوشمالی».