وایز، رابرت ارل (۱۹۱۴ـ۲۰۰۵)
وایْز، رابِرت اِرْل (۱۹۱۴ـ۲۰۰۵)(Wise, Robert Earl)
کارگردان امریکایی سینما. کارش را با تدوین فیلم آغاز کرد و نخستین فیلمش در مقام کارگردان فیلم ترسناک نفرین آدم‌های گربه‌ای[۱] (۱۹۴۴) بود. رابرت وایز سپس فیلم‌های پرخرجی همچون آوای موسیقی[۲] (۱۹۶۵، در ایران اشک‌ها و لبخندها، برندۀ پنج جایزۀ اسکار ازجمله بهترین فیلم و بهترین کارگردانی) و ستاره[۳] (۱۹۶۸) را کارگردانی کرد. از دیگر آثار اوست: دزد جسد[۴] (۱۹۴۵)، روزی که زمین از حرکت ایستاد[۵] (۱۹۵۱)، موش‌های صحرا (۱۹۵۳)[۶] ، می‌خواهم زنده بمانم[۷] (۱۹۵۸)، و پیشتازان فضا: فیلم سینمایی[۸] (۱۹۷۹) . از ۱۹۸۴ تا ۱۹۸۷ رئیس آکادمی علوم و هنرهای سینمایی[۹] بود. در ۸۴سالگی دوباره به پشت دوربین برگشت و فیلم طوفانی در تابستان[۱۰] (۱۹۹۹) را برای تلویزیون ساخت.