ابراهیم شاه افشار، محمدعلی بیگ ( ـ۱۱۶۲ق)
ابراهیم‌شاه افشار، محمدعلی بِیگ ( ـ۱۱۶۲ق)
از شاهزادگان معروف افشار و از مدعیان سلطنت بعد از نادرشاه افشار. ابراهیم‌شاه فرزند ابراهیم‌خان ظهیرالدوله، برادر نادر، بود که پس از درگذشت پدر، از نادر نام و لقب گرفت. در زمان پادشاهی نادر، حاکم آذربایجان شد و در این دوره شورش سام میرزا را سرکوب کرد. در ۱۱۵۷ق به امارت عراق منصوب شد و پس از کشته‌شدن نادرشاه (۱۱۶۰ق) و به سلطنت‌رسیدن عادل‌شاه، حاکم فارس و عراق گردید، اما در اصفهان نیرو جمع آورد و با بعضی از امرای افغان و اُزْبَک تصمیم گرفت عادل‌شاه را نابود کند و در سلطانیه او را مغلوب و متواری کرد و خود به سلطنت نشست. پس از این پیروزی، امیر اصلان‌خان قَرِخْلو، مدعی استقلال در آذربایجان، را دستگیر کرد و کشت. ابراهیم‌خان در تبریز بود که شاهرخ در خراسان بر تخت سلطنت نشست و او نیز در تبریز خود را شاه نامید و سکه به نام خود زد، آن‌گاه با سپاه بزرگی به طرف خراسان رفت اما در راه به دلایلی چند سپاهیانش پراکنده شدند یا به سپاه شاهرخ پیوستند. از این‌رو، ابراهیم‌شاه نیز از میانۀ راه برگشت. اما در قلعۀ قلاپور (بین ساوه و قزوین) دستگیر و در مشهد کشته شد.