ابویعقوب سجستانی، اسحاق (قرن ۴ق)

ابویَعقوب سِجِستانی، اسحاق (قرن ۴ق)

اسحاق ابویعقوب سجستانی
ملیت	ایرانی
نام‌های دیگر	ابویعقوب سجزی
شغل و تخصص اصلی	متکلم و داعی اسماعیلی
دوره	قرن ۴ق
آثار	کشف المحجوب (تهران، ۱۳۲۷ش)؛ النّصرة و الافتخار (بیروت، ۱۹۸۰) به عربی؛ اثبات‌النُبُّوات؛ تحفةالمُستجیبین (دمشق، ۱۹۵۶)؛ الینابیع؛ البرهان؛ البشارة/البشارات، رساله فی تألیف‌الارواح/رساله فی معرفةالارواح؛ التوحید؛ اسرارالمعاد والمعاش؛ الموازین
گروه مقاله	دین اسلام

(یا: ابویعقوب سجزی) متکلم و داعی بزرگ اسماعیلی. شاگرد ابوحاتم رازی و محمد بن احمد نسفی بود. پس از درگذشت ابوحاتم رازی (ح ۳۲۲ق)، ریاست دعوی اسماعیلی را به دست گرفت. پس از آن داعی اسماعیلیان در خراسان و سیستان شد و سرانجام به دست خلف بن احمد صفاری به قتل رسید. ابویعقوب گرچه به امامت خلفای اسماعیلی مصر، یعنی فاطمیان، معتقد بود، اما پیرو عقیدۀ تناسخ بود و برانگیختن و رستاخیز را برابر آنچه، به گفتۀ خودش، اهل ظاهر می‌گفتند قبول نداشت و از این‌رو، در مسئلۀ قیامت و برزخ و تناسخ با عقیدۀ رسمی فاطمیان اختلاف داشت. ناصرخسرو نیز در زادالمسافرین به عقیدۀ وی دربارۀ تناسخ خرده گرفته است. از آثارش: کشف‌المحجوب که از کهن‌ترین آثار فلسفی به فارسی در کلام اسماعیلی است (تهران، ۱۳۲۷ش)؛ النّصرة و الافتخار (بیروت، ۱۹۸۰) به عربی؛ اثبات‌النُبُّوات؛ تحفةالمُستجیبین (دمشق، ۱۹۵۶)؛ الینابیع؛ البرهان؛ البشارة/البشارات، رساله فی تألیف‌الارواح/رساله فی معرفةالارواح؛ التوحید؛ اسرارالمعاد والمعاش؛ الموازین.