ابیملک

اَبیمَلِک (Abimelech)
(در عبری به‌معنی پدر من شاه است) در عهد عتیق، پسر نامشروع جِدعون. ۷۰ تن از برادران خود به جز کوچک‌ترین آنان، یوتام، را کشت و شاهِ شِکیم شد. یوتام، بنا بر حکایت تمثیلی سلطنتِ خار، که نخستین تمثیل تورات است، سر به شورش برداشت. بنا بر حکایات مشابهی، در باب‌های بیست و ۲۶ از سفر پیدایش، دو تن از شاهان فلسطینی جِرار، که آنان هم ابیملک نام داشتند، با این تصور که زنان ابراهیم و اسحاق خواهران ایشان‌اند، درصددِ نکاح با آنان برآمدند؛ اما وقتی نسبت حقیقی‌شان آشکار شد هر دو زن به شوهرانشان بازگردانده شدند.

---