اخلاص، سوره

اِخلاص، سوره

سورۀ شمارۀ ۱۱۲ به ترتیب مصحف و ۲۲ به ترتیب نزول، از سوره‌های مکّی قرآن در ۴ آیه و ۱۵ کلمه. از آن رو به این نام خوانده می‌شود که اعتقاد راسخ به مضامین توحیدی آن، برای مؤمنان اخلاص به بار می‌آورد. دیگر نام‌های معروف‌تر این سوره عبارت‌اند از توحید، اساس، تجرید، تفرید، معرفت، صمد، برائت و نجات. از سوره‌های «مفصِّلات» و «قِصار» (هفت سورۀ کوتاه آخر قرآن به اضافۀ سورۀ فاتحه) است. از سوره‌های پنج‌گانۀ «مقولات» است که با «قل» آغاز می‌شود. مضمون آن همه در توحید و صمدیت (بی‌نیازی) خداوند است.