آقاخان دوم، علی شاه (۱۸۳۰ـ۱۸۸۵م)
چهل و هفتمین پیشوای اسماعیلیان نزاری و دومین پیشوای آقاخانیه، فرزند آقاخان اول حسن‌علی‌شاه بود. در محلات متولد شد، و پس از شکست شورش پدرش در کرمان، همراه او به هند رفت و در سند و بمبئی و کلکته سکونت کرد. دورۀ امامت او کوتاه و تنها پنج سال بود. وی عضو مجلس مقننه بمبئی بود و ریاست «جمعیت اتحاد اسلامی» را برعهده داشت. پس از مرگ او پسرش میر سلطان محمدشاه ملقب به «آقاخان سوم» به امامت رسید.