آیزنهارت، لوتر پفالر (۱۸۷۶ـ۱۹۶۵)
| لوتر پفالر آیزنهارت Luther Pfahler Eisenhart | |
|---|---|
| زادروز |
یورک، پنسیلوانیا ۱۸۷۶م |
| درگذشت | ۱۹۶۵l |
| ملیت | امریکایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | کالج گتیزبرگِ پنسیلوانیا و دانشگاه جان هاپکینز در بالتیمور |
| شغل و تخصص اصلی | متخصص هندسۀ نظری |
| آثار | تبدیلات رویه (۱۹۲۳م) - مقالۀ رویه‌هایی که اولین و دومین فرم آن‌ها به ترتیب دومین و اولین فرم رویۀ دیگری است |
| گروه مقاله | ریاضیات |
آیزِنهارت، لوتر پفالِر (۱۸۷۶ـ۱۹۶۵م)(Eisenhart, Luther Pfahler)
متخصص امریکایی هندسۀ نظری. اصل وحدت‌بخشی را برای نظریۀ تغییر شکل رویه‌ها[۱] (سطوح) به دست آورد. تغییر شکل رویه با همنهشتی[۲] خط‌های وصل‌کنندۀ یک نقطه و تصویرش مرتبط است. دستاورد آیزنهارت دریافت این نکته بود که در همۀ موارد شناخته‌شده، مقاطع این رویه‌ها با رویۀ مفروض و تصویرش مجموعه‌ای از منحنی‌ها تشکیل می‌دهد که ویژگی‌های خاصی دارند. او شرح نظریه‌اش را در ۱۹۲۳م در تبدیلات رویه[۳] بیان کرد. یکی از دستاوردهای عمدۀ او مربوط‌ساختن نظریه‌هایش دربارۀ هندسۀ دیفرانسیل[۴] با مباحث مرز در توپولوژی[۵] است. در ۲۵سالگی، یکی از نخستین توصیفات کُره را به زبان هندسۀ دیفرانسیل نوشت. عنوان مقالۀ او پرطمطراق بود: رویه‌هایی که اولین و دومین فرم آن‌ها به ترتیب دومین و اولین فرم رویۀ دیگری است[۶]. دردهۀ ۱۹۲۰م، به پروراندن نظریۀ هندسی‌ای بر اساس هندسۀ گئورگ ریمان[۷]، ریاضی‌دان آلمانی، پرداخت. آیزنهارت در یورک[۸]، واقع در پنسیلوانیا[۹]، زاده شد و در کالج گتیزبرگِ[۱۰] پنسیلوانیا و دانشگاه جان هاپکینز[۱۱]، در بالتیمور[۱۲]، درس خواند و از ۱۹۰۰ تا ۱۹۴۵م، به پژوهش ریاضی در دانشگاه پرینستون[۱۳] مشغول بود.
- ↑ theory of the deformation of surfaces
- ↑ congruence
- ↑ transformations of surface
- ↑ differential geometry
- ↑ topology
- ↑ Surfaces Whose first and second forms are respectively the second and first forms of another surface
- ↑ Georg Riemann
- ↑ York
- ↑ Pennsylvania
- ↑ Gettysburg College
- ↑ Johns Hopkins University
- ↑ Baltimore
- ↑ Princeton University