راین ـ ماین ـ دانوب، آبراه
راین ـ ماین ـ دانوب، آبراه (Rhine-Main-Danube Canal)
(یا: کانال اروپا[۱]) آبراهی مصنوعی در ایالت باواریا[۲] در جنوب آلمان[۳] (تکمیل در ۱۹۹۲). بخشی از این آبراه که رودهای ماین و دانوب[۴] را بههم وصل میکند ۱۷۱ کیلومتر طول دارد، اما طول کل آبراه از محل تلاقی رودهای ماین و راین[۵] تا رود دانوب در پاسائو[۶] ۶۷۷ کیلومتر است. آبراه مزبور دریای شمال[۷] را به دریای سیاه[۸] متصل میکند و از چندین کشور اروپایی میگذرد. این آبراه شانزده آببند دارد و حداکثر ارتفاع آن در جنوب نورمبرگ[۹] در آلپهای سوابیا[۱۰] به ۴۰۶ متر میرسد. در ۷۹۳م بهدستور شارلمانی[۱۱]، پادشاه فرانکها، کانالی بین دو رود ماین و دانوب حفر شد، اما بارش شدید باران از ادامه کار جلوگیری کرد. در زمان حکومت لودویگ اول[۱۲] (۱۸۳۷) کار احداث کانال بین بامبرگ[۱۳] و کلهایم[۱۴] ادامه یافت. از کانال لودویگ[۱۵] تا زمان جنگ جهانی دوم[۱۶] استفاده میشد. در ۱۹۲۱، با موافقت دولت آلمان و ایالت باواریا شرکتی جهت طولانیتر کردن آبراه ماین ـ دانوب تشکیل شد؛ بخش عمده عملیات ساخت کانال بین ۱۹۲۲ و ۱۹۶۰ صورت گرفت.