موریلیو، بارتولومه (ح ۱۶۱۸ـ۱۶۸۲)
| بارتولومه موریلیو Bartolome Murillo | |
|---|---|
| زادروز |
سویل (سِویا) ح۱۶۱۸م |
| درگذشت | ۱۶۸۲م |
| ملیت | اسپانیایی |
| شغل و تخصص اصلی | نقاش |
| آثار | خربزه‌خورها (مونیخ)، دو پسر روستایی (دالیچ) |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی جهان |
موریلیو، بارتولومِه (ح ۱۶۱۸ـ۱۶۸۲م)(Murillo, Bartolome)
نقاش اسپانیایی. بیشتر در سویل[۱] هنرآفرینی کرد. تصویرهای احساس‌برانگیزی از لقاح مطهر[۲] (پرادو[۳]) و همچنین اتودهای استادانه‌ای از کودکان خیابانی پدید آورد. موریلیو در سویل (سِویا) به‌دنیا آمد، و نقاشی را نزد خوان کاستیلیو[۴] آموخت. در ۱۶۶۰م آکادمی سویل[۵] را بنیاد نهاد، و در ۱۶۷۰م انتصاب به مقام نقاش دربار چارلز دوم[۶]، پادشاه انگلستان، را رد کرد. آثار آغازینش، پرده‌های بسیاری از روستاییان و کودکان خیابانی را دربر‌می‌گیرند، ولی آثار متأخرش بیشتر دینی، و واجد لطافت و محوکاری خاص او، با عنوان «استیلو واپوروسو[۷]» بودند. ازجمله آثارش، خربزه‌خورها[۸] (مونیخ)، و دو پسر روستایی[۹] (دالیچ[۱۰])، بازتابندۀ نوعی طبیعت‌گرایی[۱۱]اند که نشان از آثار ولاسکز[۱۲] و ریبرا[۱۳] دارند، لیکن با نوعی احساس‌برانگیزی همراه‌اند که ذوق امروزی آن را نمی‌پسندد. اگرچه موریلیو را تا قرن ۱۹م، از بزرگ‌ترین استادان نقاشی می‌دانستند، از آن پس مورد بی‌مهری قرار گرفته، و پدیدآورندۀ بسیاری از آنچه در هنر، بی‌قریحه‌گی و تُنک‌مایه‌گی بوده، به‌شمار رفته است. دستیاران بسیاری را در خدمت داشت و احتمال می‌رود که بسیاری از آثار منسوب به او، کار آنان باشد.