بائیف، ژان ـ آنتوان دو

بائیف، ژان‌ـ ‌آنتوان دو (۱۵۳۲ـ۱۵۸۹م)(Baif, Jean-Antoine de)

ژان آنتوان دو بائیف Jean-Antoine de Baif
زادروز	۱۵۳۲م
درگذشت	۱۵۸۹م
ملیت	فرانسوی
تحصیلات و محل تحصیل	تحصیل در رشتۀ ادبیات یونان و روم باستان
شغل و تخصص اصلی	شاعر
آثار	عشق‌های مِلین (1552م)؛ عشق فرانْسین (1555م)

یکی از هفت شاعر فرانسوی متعلق به گروه مشهور پلئیادها و دانشمندترین آنان. در رشتۀ ادبیات یونان و روم باستان تحصیل کرد و در ۱۵۴۷م با پیِر دو رونسار به کولژ دو کوکِرِه در پاریس رفت تا زیر نظر ژان دورا تحصیل کند، و در همین‌‌جا با ژوآشم دو بله بر‌ آن شدند تا با سرمشق‌گیری از پیشینیان و ایتالیایی‌ها شعر فرانسه را به‌کلّی دگرگون سازند. از این نظر، بائیف در تهیه دو مجموعه غزل‌های پترارکی و اشعار غنایی اپیکوری همکاری کرد که عبارت بودند از عشق‌های مِلین (۱۵۵۲م) و عشق فرانْسین (۱۵۵۵م). در ۱۵۶۷م شجاع یا درازدست، برداشت شاد بائیف از نمایش‌نامۀ سرباز لاف‌زن، اثر پلاوتوس، در دربار به اجرا درآمد و انتشار یافت. بائیف، که فرزند نامشروع لازار دو بائیف انسان‌گرا و دیپلمات بود، از لطف دربار برخوردار شد و از شارل نهم و هانری سوم مقرّری دریافت می‌کرد. اثرش به نام آثار منظوم آشنایی عمیقش را با یونانی، لاتینی، لاتینی جدید، و الگوهای ایتالیایی نشان می‌دهد. از ترجمه‌های منظومش خواجه و آنتیگونه، به‌ترتیب از تِرِنس و سوفوکلس است. بائیف شاعری جامع‌الاطراف، نوآور، و آزمایش‌گر بود. از نوآوری‌هایش در وزن، اشعار پانزده هجایی اوست که در دفتر شعر بائیف منتشر شده است. نظریات وی در استعدادهای شعر فرانسه در وزن کمّی (۱۵۷۴م) و ترانه‌های کوتاه موزون (۱۵۸۶م) آشکار می‌شود. اصیل‌ترین اثرش نیز پانتومیم‌ها، درس‌ها و مثل‌ها (۱۵۷۶م) محسوب می‌شود.

 

---