پالیکائو، کنت دو
پالیکائو، کُنْت دو (۱۷۹۶ـ۱۷۸۷)(Palikao, Comte De)
(نام اصلی: شارل گیوم ماری آپولینر آنتوان کوزَن ـ مونتوبان[۱]). ژنرال فرانسوی. در لشکرکشی به چین فرماندهی نیروهای فرانسه را برعهده داشت و در ۱۸۶۰، پکن را به تصرف درآورد. در ۱۸۶۲، از سوی ناپلئون سوم به عضویت سنای فرانسه[۲] درآمد و لقب کنت به وی اعطا شد. با آغاز جنگ فرانسه ـ آلمان و پس از سقوط امپراتوری مقدس روم، به نخستوزیری منصوب شد؛ لیکن درپی ناتوانیاش در پیشگیری از شکست فاجعهآمیز نیروهای فرانسوی در سدان[۳]، در ۱۸۷۰، به بلژیک گریخت و از سیاست کناره گرفت.