مائو مائو
مائو مائو (Mau Mau)
جنبش چریکی زیرزمینی کنیا (۱۹۵۲ـ۱۹۶۰) و شاخهای از انجمن مرکزی کیکویو[۱]، که در جنگ جهانی دوم ممنوع اعلام شده بود. هدف این سازمان پایاندادن به سلطۀ استعماری انگلستان بود. این امر در ۱۹۶۰ با استقلال کنیا و انتخاب جومو کنیاتا[۲] در سِمَت اولین نخستوزیر آن کشور تحقق یافت. در ۱۹۵۲ وضعیت اضطراری اعلام شد و تا ۱۹۵۶ نیروهای دولت استعماری بیش از ۱۱ هزار نفر از افراد کیکویو را کشته بودند. مائو مائو بیش از ۱۰۰ اروپایی و آسیایی و ۲هزار نفر از افراد کیکویویِ طرفدار دولت استعماری را به قتل رساند. در ۱۹۶۰ به وضعیت اضطراری خاتمه داده شد و سه سال بعد کنیا به استقلال رسید.