بدرالدین لؤلؤ
بَدرالدین لؤلؤ (۵۹۴ـ۶۵۷ق)
(ملقب به ملک رحیم) وزیر ارمنی و مقتدر اتابکان موصل و فرمانروای مستقل موصل. او که نخست مملوک نورالدین زنگی بود، توانست به مقام وزارت او ارتقا یابد و در دوران سه تن از جانشینان او در این مقام ابقا شد. همچنین، در استقرار حکومت اینان و بیعت امرا با ایشان نقش مؤثری ایفا کرد. با مرگ ناصرالدین محمود، آخرین اتابک موصل، در ۶۳۰ق به فرمان خلیفه، به فرمانروایی موصل رسید. برخی از مورخان حکومت او را شاخۀ فرعی اتابکان موصل دانستهاند. پس از تهاجم مغولان در ۶۴۴ق، با ارسال سفیر، در زمرۀ دستنشاندگان گیوکخان مغول درآمد. او، با حفظ این سیاست، در روزگار منگوقاآن نیز اقتدار خود را حفظ و حتی نصیبین را نیز تصرف کرد. سپاهیان مغول را به هنگام فتح بغداد یاری رساند و پس از آن با لشکر ایشان عازم فتح شام و مصر شد. سیاستمداری او با قدرتهای بزرگ دربار او را جایگاه امن اندیشمندان ساخته بود.