اوینار

اوینار (Avinar)

فیلم بلند سینمایی ساختۀ شهرام اسدی، تولید سال 1370ش. نخستین بار در دهمین دوره جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد و در رشته‌های چهره‌پردازی و فیلمنامه مورد تقدیر قرار گرفت. اوینار با مدت‌زمان 101دقیقه در گونه‌های درام و جنگی ساخته شده است. در فیلم وضع اسفبار مردم شهر حلبچه (کردستان عراق) پس از بمباران شیمیایی توسط دولت صدام حسین در اسفند 1366ش و پس از تصرف آنجا به‌وسیلۀ رزمندگان ایرانی و پیشمرگه‌های کُرد در عملیات ظفر 07 نشان داده شده است. یک روز بعد از تسلط رزمندگان بر شهر، حملات هوایی با بمب‌های تخریبی و سپس بمب‌های شیمیایی به فرماندهی علی حسن المجید آغاز شد. 15هزار کشته و مجروح و جمعیتی نابینا و دیگر ساکنان آواره شدند. پس از بمباران، مردم به سمت ایران یا کوه‌های اطراف کوچ کردند. فیلمساز گروهی از کوچنده‌ها را به عنوان نمونه‌ای از جامعۀ آسیب‌ده، سوژۀ فیلم قرار داده و گفتگوها، دغدغه‌ها، اندیشه‌ها و خواسته‌های آنان را به تصویر کشیده است. اکثر آنان نابینایانی با زندگی از دست رفته، ولی عشق به زندگی دوباره‌اند. اوینار با ریشۀ کُردی و به معنای عشق و علاقه و دوست داشتن است.