فیض، علیرضا
فیض، علیرضا (قم ۱۳۰۴-۱۳۹۷ش)
فقیه و استاد دانشگاه. تحصیلات ابتدایی و حوزوی را در زادگاهش گذراند. همزمان با تحصیل علوم اسلامی در رشتۀ فلسفه نیز درس خواند و مدرک لیسانس گرفت (۱۳۳۲ش). در ۱۳۳۴ش با دفاع از رسالۀ خود «انتقاد بر منطق ارسطو» از دانشکدۀ الهیات دانشگاه تهران دانشنامۀ دکتری گرفت و به تدریس در همان دانشکده پرداخت. وی به پاس خدمات علمی از سوی ستاد چهرههای ماندگار، بهعنوان چهرۀ ماندگار شناخته شد. از آثار اوست: ویژگیهای اجتهاد و فقه پویا؛ مبادی فقه و اصول؛ مقارنه و تطبیق در حقوق جزای عمومی اسلام؛ کتاب لمعه (ترجمه).