میلانیان، هرمز

هرمز میلانیان;
زادروز	تهران ۱۳۱۶ش;
درگذشت	۱۳۹۳ش
ملیت	ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل	کارشناسی رشته زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران، دکتری از فرانسه
شغل و تخصص اصلی	زبان‌شناس، پژوهشگر و فرهنگ‌نویس
سمت	استاد زبان‌شناسی همگانی گروه زبان‌شناسی دانشگاه تهران، استاد زبان‌شناسی فارسی و ادبیات فارسی در دانشگاه سوربون جدید (پاریس ۲)، مدیر بخش مربوط به زبان‌شناسی فارسی و ادبیات فارسی دانشگاه سوربون (۱۹۷۹ـ۱۹۸۵)، و همکار ژیلبر لازار در تدوین فرهنگ فارسی ـ فرانسه
آثار	کهنه و نو در زبان فارسی؛ گسترش و تقویت فرهنگی زبان فارسی
گروه مقاله	زبان‌شناسی و ترجمه

میلانیان، هرمز (تهران ۱۳۱۶-۱۳۹۳ش)

زبان‌شناس، پژوهشگر و فرهنگ‌نویس ایرانی؛ نخستین مدرس و استاد زبان‌شناسی عمومی مدرن در ایران، استاد زبان‌شناسی فارسی و ادبیات فارسی در دانشگاه سوربون جدید (پاریس ۲)، مدیر بخش مربوط به زبان‌شناسی فارسی و ادبیات فارسی دانشگاه سوربون (۱۹۷۹ـ۱۹۸۵)، و همکار ژیلبر لازار در تدوین فرهنگ فارسی‌ـ‌فرانسه. پس از طی دوره‌های ابتدایی و متوسطه، در ۱۳۳۴ش به دانشگاه تهران راه یافت و در ۱۳۳۷ در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی مدرک کارشناسی گرفت. سپس در ۱۳۳۹ برای ادامۀ تحصیل به فرانسه رفت و در ۱۳۴۴ پس از دریافت دانشنامۀ دکتری به ایران بازگشت و در بنیاد فرهنگ ایران به کار پرداخت و مسئول بخش تاریخ زبان فارسی این بنیاد شد. چندی بعد با موفقیت در امتحان استادیاری دانشگاه تهران، در بخش زبان‌شناسی همگانی گروه زبان‌شناسی دانشگاه تهران تدریس کرد و درضمن تا آغاز انقلاب ایران با فرهنگستان زبان آن زمان همکاری داشت و در امر واژه‌گزینی برای مفاهیم نوین در بسیاری از رشته‌های علوم اجتماعی و دیگر دانش‌ها سهیم بود. از ارزنده‌ترین خدمات او در زبان‌شناسی، نظارت بر ترجمۀ آثار کلاسیک زبان‌شناسی و رهبری پژوهش‌های نظام‌یافته بر روی متونی چون شاهنامه و مسائل نویی مانند آموزش زبان فارسی و بررسی نظام خط فارسی در قالب راهنمایی‌های رساله‌های دانشجویانش بود. پس از انقلاب به فرانسه رفت و به محض ورود به‌عنوان استاد مهمان در دانشگاه سوربن استخدام شد و پس از ژیلبر لازار مدت‌ها مدیریت بخش فارسی این دانشگاه را به‌عهده داشت. از آثار اوست: کهنه و نو در زبان فارسی؛ گسترش و تقویت فرهنگی زبان فارسی.