زیراب، شهر
| زیراب، شهر | |
|---|---|
| استان | مازندران |
| شهرستان | بابل |
| بخش | بندپی غربی |
| دهستان | خوشرود |
| جمعیت | 1,868نفر (1395ش) |
| موقعیت | فاصله 27کیلومتری جنوب غربی شهر بابل |
| ارتفاع از سطح دریا | 180متر |
| تولیدات و صنایع مهم | برنج، آلوچه، ازگیل وحشی، و انواع رب و شیره و دوشاب میوههای جنگلی |
| نام لاتین | Diva Molkshah |
زیراب، شهر
واقع در استان مازندران، در بخش مرکزی شهرستان سوادکوه، با ارتفاع ۴۱۰ متر. در منطقهای جنگلی در ۱۰کیلومتری شمال غربی پل سفید، سر راه پل سفید به قائمشهر، و سر راه زیرآب به لاجیم، قرار دارد. رودخانۀ تالار از کنار آن میگذرد. اقلیم آن معتدل و نیمهمرطوب و جمعیت آن ۱6،191نفر است (1395ش). بُقعۀ امامزاده عبدالحق در آنجا واقع شده است؛ معدن زغالسنگ و چند مرکز آموزش عالی نیز دارد.
موسیو برونیار[۱] (در سفر حدود 1847 - 1848م) قریۀ زیراب را در 25فرسخی ساری، ملگونف[۲] (در سفر 1858 - 1860م) آن را از دهات بلوک سوادکوه، ناصرالدینشاه (در سفر 1282ق) زیراب را بالای کوه و متعلق به اسداللهبیک یاور، و رابینو (در سفر 1288 - 1289ش) زیراب را یکی از هفت بلوک ولوپی سوادکوه ذکر میکند. رضاشاه (در سفر 1305ش) مینویسد: «زیرآب نسبت به سایر روستاهای عرض راه مهمتر است. زیرا تلگرافخانه دارد و در واقع مرکز سوادکوه است.» ارتش روس در جنگ جهانی اول و دوم در درۀ زیرآب و روستای سرخکلاهمند اردو میزنند. ساختن راهآهن شمال و ایستگاه زیراب، باعث افزایش جمعیت این آبادی شد. در ۱۳۳۵ش با تشکیل شهرداری، زیراب شهر شد. از ۱۳۹۲ش شهر زیراب بخشی از شهرستان سوادکوه با دهستانهای سرخکلا و کسلیان، به مرکزیت زیراب، شده است.