آندرآس، فریدریش کارل (۱۸۴۶ـ۱۹۳۰)
| فریدریش کارل آندرآس Freidrich Carl Andreas | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۴۶م |
| درگذشت | ۱۹۳۰م |
| ملیت | آلمانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | هامبورگ و ژنو |
| شغل و تخصص اصلی | خاورشناس |
| سمت | استاد خاورشناسی و زبانشناسی دانشگاه گوتینگن (۱۹۰۳ تا ۱۹۳۰م) |
| آثار | تندیسها و سنگنبشتههای هخامنشی و ساسانی تخت جمشید (۱۸۸۲م)؛ بابیها در ایران، تاریخ و آموزههای آنها (لایپزیگ، ۱۸۹۶م)؛ پیدایش الفبای اوستایی و منشأ ارزش آوایی آن (لیدن، ۱۹۰۳م)؛ یادداشتهایی دربارۀ گویشهای محلی ایران (۱۹۳۹م)؛ شش ماه در ایران |
| گروه مقاله | خاورشناسی |
| خویشاوندان سرشناس | لو سالومه (همسر) |
آندْرِآس، فریدریش کارْل (۱۸۴۶ـ۱۹۳۰م)(Andreas, Freidrich Carl)
خاورشناس آلمانی. تحصیلات مقدماتی و عمومی را در هامبورگ[۱] و ژنو[۲] به پایان برد و سپس در دانشگاههای ارلانگن[۳]، گوتینگن[۴]، هاله[۵]، لایپزیگ[۶] و سرانجام در کپنهاگ[۷] و کیل[۸] به مطالعات ایرانی و شرقی پرداخت. در ۱۸۷۵م همراه با گروهی برای رصدکردن زهره[۹] به ایران سفر کرد و تا ۱۸۸۲م برای مطالعه و تحقیق در ایران ماند. در این میان، یک سال نیز به هند سفر کرد. در ۱۸۸۷م با لو سالومه، بانوی نویسنده و روانکاو آلمانی، ازدواج کرد. از ۱۹۰۳ تا ۱۹۳۰م، استاد خاورشناسی و زبانشناسی دانشگاه گوتینگن بود. با همۀ زبانهای ایرانی از اوستایی تا فارسی امروزی و بسیاری گویشهای رایج ایرانی، ازجمله افغانی، آستی و کردی آشنایی تمام داشت و نیز زبانهای عربی، ترکی، سریانی، عبری، سانسکریت و ارمنی را هم میدانست. دربارۀ نامهای شهرهای ایران و ویژگیهای آنها، بهویژه شهرهای آذربایجان، تحقیق و بررسی کرده است. پژوهشهای او در تاریخ الفبای اوستا[۱۰] و خواندن نوشتههای تورفان نیز شهرت دارد. از آثارش: تندیسها و سنگنبشتههای هخامنشی و ساسانی تخت جمشید (۱۸۸۲م)؛ بابیها در ایران، تاریخ و آموزههای آنها (لایپزیگ، ۱۸۹۶م)؛ پیدایش الفبای اوستایی و منشأ ارزش آوایی آن (لیدن[۱۱]، ۱۹۰۳م)؛ یادداشتهایی دربارۀ گویشهای محلی ایران (۱۹۳۹م)؛ شش ماه در ایران.