ابتهاج

اِبتهاج

(در لغت به‌معنی شادشدن) اصطلاحی در کلام و فلسفه. مراد از آن لذت «عقلی» حق‌تعالی از تعقل ذات خویش است. در پاسخ بدین پرسش که آیا می‌توان گفت خداوند لذت می‌برد، دو گونه پاسخ داده‌اند: ۱. پاسخ منفی که پاسخ بیشتر متکلمان است؛ زیرا معتقدند چون در شرع، لذت به خداوند نسبت داده نشده، حق‌تعالی از هرگونه لذت مبرّاست؛ ۲. پاسخ مثبت که پاسخ شماری از متکلمان و نیز پاسخ حکیمان الهی است. بنابراین پاسخ، خداوند در پرتو تعقل ذات کامل خویش، دارای کامل‌ترین لذت عقلی است که باید از آن به اِبتهاج تعبیر کرد و خداوند را مبتهج بالذات دانست.