ابواسحاق کازرونی، ابراهیم (کازرون ۳۵۲ـ ۴۲۶ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
ابواسحاق کازرونی
زادروز کازرون ۳۵۲ق
درگذشت ۴۲۶ق
ملیت ایرانی
شغل و تخصص اصلی عارف
شغل و تخصص های دیگر شاعر
لقب شیخ غازی - شیخ مرشد
نام اصلی ابراهیم بن شهریار بن زادان فرخ بن خورشید
گروه مقاله عرفان

ابواسحاق کازِرونی، ابراهیم (کازرون ۳۵۲ـ ۴۲۶ق)
(ابراهیم بن شهریار بن زادان فرخ بن خورشید، مشهور به شیخ مرشد) عارف و شاعر و مؤسس سلسلۀ کازرونیه (اسحاقیه). از خردسالی برای فراگرفتن قرآن اشتیاق فراوان داشت. پس از گذراندن مقدمات علوم و ملاقات و گفت‌وگو با برخی از مشایخ فارسی، به طریقت ابوعبدالله خفیف درآمد. پس از فوت او، به حسین اکار، مریدِ ابن خفیف، روی آورد. در کازرون آوازه و اعتبار فراوان یافت. به خواست مریدانش به شیراز نزد حسین اکار رفت، اما کشمکش‌های میان ابواسحاق و «خورشید»، حاکم زردشتی شهر کازرون، و نیز دیلم مجوسی، شحنۀ کازرون، منجر به نزاع سختی میان مسلمانان و زردشتیان شهر شد. از آن‌جا که به ترویج اسلام و جهاد با کفار می‌کوشید به «شیخ غازی» مشهور شد. در ۳۸۸ق همراه ابوبکر عبادانی به سفر حج رفت و در راه نزد مشایخ بصره، مدینه و مکه، حدیث آموخت و در بازگشت از مکه با شیخ خود، حسین اکار، همراه شد. هرگز ازدواج نکرد. از او کرامات زیادی نقل شده است. طریقتی که او بنیاد نهاد از یک‌سو تا هند و شهرهای چین و از سوی دیگر، تا آناتولی و بغداد گسترش یافت و هوادارانی پیدا کرد که در آناتولی به اسحاقیه معروف شدند. خانقاه کازرونیه نیز در آن‌جا به اسحاق‌خانه معروف شد.