ابیاری، نجا بن رضوان (ابیار مصر ۱۲۳۶ـ قاهره ۱۳۰۵ق)
| نجا بن رضوان ابیاری | |
|---|---|
| زادروز |
ابیار مصر ۱۲۳۶ق |
| درگذشت | قاهره ۱۳۰۵ق |
| شغل و تخصص اصلی | ادیب و لغت‌شناس |
| شغل و تخصص های دیگر | فقیه |
| آثار | طرفة‌الربیع فی نظم انواع البدیع؛ رضاب المرتشف فی نظم ماورد فی الصحیحین من المؤتلف و المختلف در اصلاحات حدیثی؛ نیل الامانی فی توضیح مقدمة القسطلانی در علم حدیث؛ زکاة الصیام با‌رشاد العوام بر مبنای فقه شافعی؛ الوسائل الادبیة فی الرسائل الاحدبیة |
| گروه مقاله | ادبیات عرب |
اَبْیاری، نَجا بن رضوان (ابیار مصر ۱۲۳۶ـ قاهره ۱۳۰۵ق)
ادیب، لغت‌شناس و فقیه شافعی مذهب. پس از تحصیل مقدمات نزد پدر به الازهر مصر رفت، و پس از تکمیل دانش از مدرّسان کرسی آن‌جا شد. درپی بی‌مهری خدیو اسماعیل پاشا به اجبار مصر را ترک کرد و با روی کار آمدن خدیو توفیق پاشا، از شاگردانش، به منصب مفتی ویژۀ حکومتی برگزیده شد. شیوۀ نگارش وی آکنده از فنون بلاغی در پیروی از شیوۀ نگارش ابوبکر خوارزمی و صاحب بن عباد است. از وی بیش از چهل اثر گزارش شده است. از آثارش: طرفة‌الربیع فی نظم انواع البدیع؛ رضاب المرتشف فی نظم ماورد فی الصحیحین من المؤتلف و المختلف در اصلاحات حدیثی؛ نیل الامانی فی توضیح مقدمة القسطلانی در علم حدیث؛ زکاة الصیام با‌رشاد العوام بر مبنای فقه شافعی؛ الوسائل الادبیة فی الرسائل الاحدبیة در مراسلات بین او و شیخ ابراهیم احدب.