ارفع الدوله، میرزا رضا (تبریز ۱۲۳۳ـ تهران ۱۳۱۴ش)
| میرزا رضا ارفع الدوله | |
|---|---|
| زادروز |
تبریز ۱۲۳۳ش |
| درگذشت | تهران ۱۳۱۴ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
| شغل و تخصص های دیگر | شاعر |
| سبک | سنتی |
| لقب | دانش |
| سمت | نیابت اول سرکنسولی (در ۱۳۰۰ق)- سفارت ایران در روسیه و عثمانی - وزیر عدلیۀ کابینه علاءالسلطنه - سفیر کبیر ایران در اروپا |
| آثار | مجموعه اشعار منتخبات دانش (۱۳۰۶ق)، خاطرات پرنس ارفع (تهران، ۱۳۷۸ش)؛ مثنوی طول عمر، آوازه بزم صلح لاهه، رسالۀ رشدیه در خط فارسی؛ و گوهر خاوری |
| گروه مقاله | تاریخ ایران |
| خویشاوندان سرشناس | حسن صراف ایروانی (پدر) |

اَرفَعالدوله، میرزا رضا (تبریز ۱۲۳۳ـ تهران ۱۳۱۴ش)

(ملقب به دانش؛ مشهور به پرنس رضا ارفع) دولتمرد ایرانی، فرزند حسن صراف ایروانی. در زادگاهش دانش آموخت و پس از آن به استانبول رفت و زبانهای ترکی، یونانی و فرانسوی را فراگرفت. در ۱۳۰۰ق به نیابت اول سرکنسولی رسید و سپس به سفارت ایران در روسیه و عثمانی منصوب شد. پس از جنگ جهانی اول به نمایندگی از دولت ایران در دیوان صلح لاهه شرکت جست و پس از آن بازنشسته شد. چندی در فرانسه بهسر برد، سپس به ایران آمد و وزیر عدلیۀ کابینه علاءالسلطنه شد و چندی نیز سفیر کبیر ایران در اروپا بود. از آثارش: مجموعه اشعار منتخبات دانش (۱۳۰۶ق)، خاطرات پرنس ارفع (تهران، ۱۳۷۸ش)؛ مثنوی طول عمر، آوازه بزم صلح لاهه، رسالۀ رشدیه در خط فارسی؛ و گوهر خاوری.