افضل خان ختک
اَفضلخان خَتَک (۱۰۸۰/۱۰۷۵ـ ح ۱۱۸۱ق)
| افضل خان ختک | |
|---|---|
| زادروز |
۱۰۸۰/۱۰۷۵ق |
| درگذشت | ح ۱۱۸۱ق |
| ملیت | افغانستانی |
| شغل و تخصص اصلی | شاعر |
| شغل و تخصص های دیگر | مترجم و مورخ |
| آثار | تاریخ مرصع (پیشاور، ۱۹۷۴)- عیار دانش ابوالفضل علامی |
| گروه مقاله | ادبیات سایر کشورها |
مترجم، تاریخنگار و شاعر پشتوگوی افغانستانی. پدر و نیای او از سرداران مبارز قوم ختک و از ادیبان بنام زبان پشتو بودند. دو سال بهدست دولت گورکانی اسیر و در کابل زندانی بود (۱۰۹۸ق). پس از درگذشت پدرش، به ریاست قوم ختک رسید و شانزده سال به استقلال در این مقام ماند. در نظم و نثر شاگرد مکتب خوشحالخان بود. از آثارش: تاریخ مرصّع، به پشتو، که مهمترین اثر وی است و در آن شماری از سرودهها و نامههای فارسی او به شخصیتهای مهم آن روزگار آمده است. این اثر با تعلیقات و مقدمهای از کامل مومند به چاپ رسیده است (پیشاور، ۱۹۷۴)؛ تفسیری از قرآن کریم به پشتو. افضلخان برگردانهایی نیز به پشتو دارد که از آن شمارند: کیمیای سعادت محمد غزالی؛ تاریخ اعثم کوفی؛ عیار دانش ابوالفضل علامی.