اقامتگاه
اِقامَتگاه
محلی که شخصی حقیقی یا حقوقی (← شخص_حقیقی_و_حقوقی) در آن‌جا ساکن و یا مرکز مهم امور او در آن‌جا واقع است. ملاک در اقامتگاه، محلی است که مرکز مهم ادارۀ امور شخص باشد که معمولاً محل سکونت او نیز هست و اگر این دو محل متفاوت باشد، مرکز ادارۀ امور، اقامتگاه اوست (مادۀ ۱۰۰۲ قانون مدنی). مرکز ادارۀ امور، جایی است که شخص شغل و کسب و کار یا علایق ملکی دارد. اقامتگاه اشخاص حقوقی مانند شرکت‌ها یا مؤسسات تجاری و غیرتجاری، مرکز عملیات آن‌هاست (مادۀ ۱۰۰۲ قانون مدنی). مرکز عملیات محل ادارۀ امور و مرکز اصلی شخص حقوقی است و در صورتی که محل ادارۀ امور شخص حقوقی، غیر از مرکز اصلی و عملیات او باشد، مرکز اصلی او اقامتگاه او محسوب می‌شود (مادۀ ۵۹۰ـ۵۹۱ قانون تجارت و نیز مادۀ ۲۲ آیین دادرسی مدنی). هیچ کس نمی‌تواند بیش از یک اقامتگاه داشته باشد. در معاملات، طرفین می‌توانند محل خاصی را به عنوان اقامتگاه قراردادی، تعیین و توافق نمایند (مادۀ ۱۰۱۰ قانون مدنی). اقامتگاه زن، همان اقامتگاه شوهر است. اقامتگاه مأموران دولتی، محلی است که در آن‌جا مأموریت ثابت دارند و اقامتگاه افراد نظامی، که در پادگان هستند، محل پادگان آن‌هاست (مواد ۱۰۰۷ و ۱۰۰۸ قانون مدنی).