امیرمعزی، محمد ( ـ ح ۵۱۸/۵۲۰ق)

امیرمُعِزّی، محمّد ( ـ ح ۵۱۸/۵۲۰ق)

محمد امیرمعزی
درگذشت	ح ۵۱۸/۵۲۰ق
ملیت	ایرانی
شغل و تخصص اصلی	شاعر
آثار	دیوان امیرمعزی
گروه مقاله	ادبیات فارسی
جوایز و افتخارات	کسب منصب امیرالامرایی و ملک الشعرایی

شاعر ایرانی. پدرش شاعر دربار الب ارسلان سلجوقی و خود ستایشگر ملکشاه و سنجر سلجوقی بود. در پادشاهی سنجر منصب امیرالامرایی و ملک‌الشعرایی یافت. تخلص او به معزی نیز به‌سبب اخلاص وی به معزالدین ملکشاه سلجوقی است. هنر او بدیهه‌گویی و قصیده‌سرایی است و از بزرگ‌ترین شعرای قصیده‌سرای فارسی به‌شمار می‌رود. از شاهان و امیران سلجوقی چندان نواخت یافت که از توانگرترین مردم روزگارش شد. سادگی ویژگی عمدۀ شعر اوست. در اشعارش معانی بسیار با الفاظی ساده و دور از تعقید و ابهام بیان شده است و اشعاری به لهجۀ محلی نیز دیده می‌شود. دیوان امیرمعزی با تصحیح عباس اقبال به‌چاپ رسیده است (۱۳۱۸ش).