امین زاده، محی الدین (خجند ۱۹۰۴ـ همان جا ۱۹۶۶)
اَمینزاده، مُحْیِالدّین (خجند ۱۹۰۴ـ همانجا ۱۹۶۶)
| محی الدین امین زاده | |
|---|---|
| زادروز |
خجند ۱۹۰۴م |
| درگذشت | خجند ۱۹۶۶م |
| ملیت | تاجیکستانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشگاه آموزگاری سمرقند |
| شغل و تخصص اصلی | شاعر |
| شغل و تخصص های دیگر | مترجم |
| سمت | عهده دار رهبری بخش ادبی تیاترهای خجند، رهبری اپرا و باله دوشنبه، عضویت کانون نویسندگان شوروی |
| آثار | مجموعه اشعار بهار دل؛ به رفیق پخته کارم؛ کم باشد، خوب باشد |
| گروه مقاله | ادبیات سایر کشورها |
| جوایز و افتخارات | از بنیادگذاران ادبیات منظوم طنز تاجیکستان |
شاعر و مترجم تاجیکستانی. در ۱۹۲۵ دانشگاه آموزگاری سمرقند را بهپایان رساند و چندی آموزگار بود. سپس در دانشگاه هنرهای زیبا در تاشکند به تحصیل و نیز تدریس موسیقی سرگرم شد. در ۱۹۳۲ رهبری بخش ادبی تئاترهای خجند و در ۱۹۳۷ رهبری اپرا و بالۀ دوشنبه را عهدهدار شد. از بنیادگذاران ادبیات منظوم طنز تاجیکستان است. امینزاده در ۱۹۳۶ به عضویت کانون نویسندگان شوروی درآمد. از آثارش: ترجمۀ کولیان پوشکین؛ ترجمۀ دختر و مرگ گورکی؛ ترجمۀ نمایشنامهها از کریلوف؛ مجموعۀ اشعار بهار دل (دوشنبه، ۱۹۶۴)، به رفیق پختهکارم؛ کم باشد خوب باشد (۱۹۵۹).