انگشتانه بریل
انگشتانۀ بریل (Braille Thimble)
ابزاری الکترونیکی برای تبدیل متون نوشتاری به خط بریل. این دستگاه خواندن و فهمیدن متون نوشتاری را برای نابینایان آسان کرده و تحولی در پیشرفت آنان فراهم آورده است. مهمترین مسألۀ نابینایان، ناتوانی در خواندن متون نوشتاری بوده است؛ زیرا نه تنها قابل دیدن نیست، با دیگر حواس (لامسه، بویایی، چشایی و شنوایی) هم نمیتوان آنها را درک کرد. از اینرو از قرون گذشته تاکنون همواره تلاش شده متون به گونهای شوند تا نابینا بتواند درک کند. بهترین روش ملموسسازی متون با برجستهسازی است. انگشتانۀ بریل ابزاری است که درصدد تبدیل متن به بریل به روش پیشرفته است. این پروژه تاریخچهای به این شرح دارد: پس از پیدایش خط بریل در 1824م و گسترش خواندن و نوشتن در جامعۀ نابینایان به وسیلۀ نقاط قابل لمس، کسانی درصدد استفاده بهتر از لامسه برآمدند. رایان پترسون[۱] در 2002م اولین دستکش بریل را ابداع کرد که میتوانست علائم بریل را به کلمه ترجمه کند. پس از توسعۀ دانش ارتباطات و به میدان آمدن اینترنت و پیشرفت دانش الکترونیک، تلاشها برای افزایش توانایی لامسه و ارتقای خط بریل بیشتر شد. تا اوایل قرن 21م، متون به روش دستی یا با دستگاه مکانیکی تبدیل به متن بریل و سپس خوانده میشد، اما از 2010م درصدد برآمدند تا همزمان با خواندن متن نوشتاری، به بریل تبدیل شود. اریک هدبرگ[۲] و زکت بنت[۳] که در رشتۀ طراحی صنعتی در دانشگاه واشنگتن تحصیل میکردند، به فکر ساختن دستگاهی افتادند تا هر نابینا بتواند کلمات را با لامسه بخواند و بفهمد. آنها نهایتاً انگشتانۀ بریل را در 17 سپتامبر 2010م عرضه کردند. بعداً دانشگاه فناوری ماساچوستِ[۴] امریکا با حمایتهای شرکت فست[۵] ضمن انجام تحقیقات بیشتر، امکانات دیگری مثل صوتیسازی کلمات، تبدیل متون الکترونیکی به بریل و صوت به انگشتانۀ بریل افزودند. پس از این، انگشتانه با بلوتوث به گوشی هوشمند وصل و ایمیلها، پیامها و دیگر اطلاعات گوشی را به بریل و صوت تبدیل میکند. انگشتانه بریل را دستکش بریل[۶]، روپوش انگشتی هوشمند، و دستگاه تک-تایل[۷] هم نامیدهاند. ویژگیهایی چون حملونقل آسان، کارآیی جامع، ارزانی و دستیابی سریع نابینایان به اطلاعات موجب شده توجه همگان را جلب کند.
انگشتانه محفظۀ کوچکی است که معمولاً خیاطها استفاده میکنند. انگشتانۀ بریل محفظهای است که انگشت اشاره در آن جای میگیرد و با قرار گرفتن نزدیک هر کلمه، حسگر[۸]هایی شبیه نقطههای بریل زیر سرانگشت فعال و برجسته و قابل لمس میشوند. به این روش، نابینا کلمه را درک میکند. برای مثال انگشتانۀ بریل وقتی روی کلمۀ «آب» قرار میگیرد، برای حرف «آ» از شش نقطۀ بریل، نقطههای 3 و 4 و 5، و برای حرف «ب»، نقطههای 1 و 2 فعال و برجسته میشود (تصویر زیر).
