بامری

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

بامِری

طایفۀ بلوچ ایران، از طوایف سراوان و بمپور و بشاگرد و فنوج و باهوکلات و دشتیاری، مرکّب از تیره‌های مختلف. این مردم از جنوب سیستان و حوالی زابل به بلوچستان آمده‌اند. طبق اخبار محلی، منشأ عربی دارند. بامری‌ها در قرون گذشته یکی از بزرگ‌ترین گروه‌های چادرنشین سیستان و بلوچستان بودند، اما تعداد چادرنشینان آنان به کمتر از ۴۰۰ خانوار کاهش یافته است. حکومت این طایفه با خوانین تیرۀ رودین‌زهی بود. شهدوست‌خان بامری رودین‌زهی، معاصر ناصرالدین‌شاه قاجار، قریب ۵۰ سال حاکم این طایفه بود. پس از او، پسرش نواب‌خان و بعد از او پسرش زمان‌خان نوابی به ریاست بامری‌ها رسیدند. طوایف بامری و شهرکی دشمن یکدیگر بودند.