برهوت (یمن)
برهوت (یمن)
(یا: بَلَهُوت) نام وادی، دره و چاهی در حَضرَموت در یمن. این دره در پایین دست وادی‌السکون در بخش سیئون استان حضرموت قرار دارد.
به‌سبب آب بدبو و سیاهش از پیش از اسلام نزد عرب‌ها به بدترین چاه‌ها معروف بود. بنابر برخی روایات این چاه موطن ارواح کفار و منافقین و شیاطین است. آورده‌اند که از این محل از مسافت‌های دور صداهایی رعدآسا شنیده می‌شده است. قبر هود پیامبر نیز در کوهی واقع در این وادی قرار دارد و به‌همین سبب جزء اماکن مقدس در عربستان جنوبی به‌شمار می‌رود و مردم هر سال در یازدهم ماه شعبان به زیارت آن می‌روند. احتمال می‌رود این چاه دهانه‌ی آتشفشانی بوده که مدت‌ها قبل مناطق اطراف خود را از بین برده و بعدها خاموش شده است، ولی بررسی‌های اخیر این احتمال را چندان تأیید نمی‌کند. در این بررسی‌ها که توسط وان دِرمولِن[۱] و فون ویسمان[۲] انجام شد (۱۹۳۱) غاری را در عمق ۹۰متری از کف وادی در سنگ‌های آهکی پیدا کردند که بوی نامطبوع آن احتمالاً ناشی از تجزیه‌ی سنگ‌های آهکی است. در پایین دره‌ی برهوت، روستایی‌ست که آل کَوب در آن سکونت دارند. نام برهوت در اغلب کتاب‌های جغرافیایی قدیمی آمده است. پژوهشگر یمنی، عبدالقادر الضبان، که پژوهشی درباره‌ی مکان برهوت انجام داده معتقد است وادی‌ای که در حضرموت، برهوت خوانده می‌شود منسوب به برهوت‌های حِمیری‌هاست و نام چاه یا غار، بر کل وادی غلبه یافته است. پژوهشگر عراقی، جواد علی، در کتاب مفصل تاریخ العرب می‌گوید: راویان اخبار ادعا می‌کنند هود در وادی‌ای به خاک سپرده شد که برهوت خوانده می‌شود و این وادی از چاه برهوتی که در وادی اصلی از وادی‌های هفت‌گانه قرار دارد (و از چاه‌های قدیمی‌ای است که در جاهلیت بدترین چاه زمین نامیده شد) دور نیست.
پژوهشگر یمنی، ابراهیم المقحفی، پس از بررسی و تحقیق نتیجه گرفته است که چاه برهوت، غاری است که در آن اثری از آتشفشان نیست و بوی ناخوش آن، بوی کبریت یا بوی تحلیل رفتن سنگ‌ها و بول خفاشان است.