برو، آیزاک (۱۶۳۰ـ۱۶۷۷)
بَرو، آیزاک (۱۶۳۰ـ۱۶۷۷)(Barrow, Isaac)
| آیزاک برو Isaac Barrow | |
|---|---|
| زادروز |
لندن ۱۶۳۰ م |
| درگذشت | ۱۶۷۷ م |
| ملیت | انگلیسی |
| شغل و تخصص اصلی | ریاضی دان |
| آثار | درس های هندسه |
| گروه مقاله | ریاضیات |
ریاضی‌دان و متألّه انگلیسی. اثرش با نام درس‌های هندسه[۱] (۱۶۷۰)، اساسِ نظریۀ حساب دیفرانسیل و انتگرال[۲] را مطرح کرد که بعداً آیزاک نیوتون[۳] و گوتفرید لایب‌نیتس[۴] آن را گسترش دادند. در لندن زاده شد و در کیمبریج درس خواند. از ۱۶۶۳ تا ۱۹۶۹، استاد ریاضیات آن‌جا بود. آیزاک نیوتون در درس‌های او حضور یافت و از تحقیقاتش در زمینۀ اُپتیک[۵] (نورشناخت) الهام گرفت. برو دو دستاورد اصیل داشت: روشِ یافتن نقطۀ شکست[۶] در فصل مشترک تخت، و ترسیم نقطه‌ایِ منحنی سوزان فصل مشترک کروی. آثار او در ریاضیات نظرگیر نیست. اصرارش بر جدایی جبر[۷] از هندسه و تمایلش به تنزل‌دادن مقام جبر به یک شاخۀ فرعی منطق[۸] باعث عدم توفیق درس‌های ریاضی[۹] (۱۶۶۹) او شد.