بغوی، حسین بن مسعود (بغ هرات ۴۳۳ـ مرورود ۵۱۶ق)
بَغَوی، حسین بن مسعود (بَغ هرات ۴۳۳ـ مرورود ۵۱۶ق)
| حسین بن مسعود بغوی | |
|---|---|
| زادروز |
بغ هرات ۴۳۳ ق |
| درگذشت | مرورود ۵۱۶ق |
| نامهای دیگر | فراء یا ابن الفراء |
| شغل و تخصص اصلی | مفتی |
| لقب | رکن الدین و ظهیرالدین |
| آثار | ترجمه الاحکام در فقه و الکفایه فی الفروع؛ مصابیح السنه |
| گروه مقاله | دین اسلام |
مفتی، مفسر و محدث شافعی. رکنالدین و ظهیرالدین نیز لقب داشت. چون پدرش پوستیندوز بود به او فرّاء یا ابنالفرّاء نیز میگفتند. از قاضی حسین بن محمد مرورودی فقه آموخت و از کسانی چون ابوعمرو عبدالواحد ملیحی، یعقوب بن احمد صیرفی و ابوالحسن علی جوینی حدیث شنید. از او ابومنصور عطاری و ابوالفتوح طایی حدیث نقل کردند. از مجتهدان ترجیح بهشمار میرود، چون آرای مذاهب را میسنجید و با استدلال یکی را ترجیح میداد. فارسی را خوب میدانست و دو اثر به نامهای ترجمةالاحکام در فقه و الکفایة فیالفروع به این زبان نوشته است. مصابیحالسُّنة، در حدیث، و لبابالتأویل فی معالمالتنزیل (تفسیر بغوی) از دیگر آثار اوست.