تبریزی، ملا رجبعلی ( ـ۱۰۷۰ق)
تبریزی، مُلّا رجبعلی ( ـ۱۰۷۰ق)
| ملا رجبعلی تبریزی | |
|---|---|
| درگذشت | ۱۰۷۰ق |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | فیلسوف |
| شغل و تخصص های دیگر | متکلم |
| آثار | الاصول الآصفیه؛ رساله اشتراک لفظی؛ اثبات واجب |
| گروه مقاله | فلسفه، منطق و کلام |
فیلسوف و متکلم. از مدرسان مشهور عصر صفوی و مورد احترام دانشمندان و حکومتیان بوده است. در حکمت و منطق از استادان روزگارش بود. در مشرب عقلی با ذوقی مشایی و نگرشی تنزیهی و در مباحث الهیات، با قبول اشتراک لفظی وجود، از مخالفان سرسخت حکمت متعالیه بهشمار میآید، و صاحب مکتبی فلسفی است که بیش از یک قرن ادامه داشت. از شاگردان مشهور اویند: محمدرفیع پیرزاده صاحب معارف الهیه در بیان مشرب عقلی تبریزی، قاضی سعید قمی، میر قوامالدین رازی، محمدشفیع اصفهانی، عباس مولوی. از آثارش: الاصول الآصفیه؛ رسالۀ اشتراک لفظی؛ اثبات واجب. از وی اشعار پراکندهای نیز با تخلص «واحد» در تذکرهها به جاست.