ترومبون
ترومْبون (trombone)
نوعی ساز بادی برنجی. قسمت عمدۀ قطر لولۀ آن استوانه‌ای است و یک کولیس[۱] متحرک دارد که امکان ایجاد یک گلیساندو[۲] (سُراندن) ممتد زیرایی (زیروبمی) در محدودۀ گستره‌ای نیم‌اوکتاوی را فراهم می‌کند. هرچه طول لوله (به‌وسیلۀ کولیس) بیشتر شود، نت بم‌تری تولید خواهد شد. با این روش تمامی نت‌های گام کروماتیک را با قراردادن کولیس در هر یک از هفت پوزیسیون مبنا می‌توان به‌دست آورد، و با دمیدن هوا ردیف هارمونیکِ نت‌هایی را تولید کرد که براساس هریک از نت‌های مبنا ساخته می‌شوند. ترومبون باروک[۳]، که از نسل سکبات رنسانسی است، دهانۀ فنجانیِ کم‌عمق و اندکی لبه‌برگشته دارد که آوایی محکم و پرجلوه از آن بیرون می‌آید، و دهانه‌های پهن امروزی درخشش برنجینی هم به آن اضافه کرده‌اند. ترومبون‌های تنور و باس از سازهای ثابت و ستون‌های اصلی ارکستر و ارکستر برنجی، و نیز ارکسترهای دیکسی‌لند[۴] و جازند، و به‌صورت جداگانه و نیز به‌شکل ترکیب تنور ـ باس به‌کار می‌روند. این شکل ترکیبی کلیدی دارد که زیرایی (زیروبمی) را به‌اندازۀ یک فاصلۀ چهارم از سی‌بمل به فا پایین می‌برد.