خندان، جعفر حاجیف (ایروان ۱۹۱۰ـ باکو ۱۹۶۱)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

خندان، جعفر حاجیِف (ایروان ۱۹۱۰ـ باکو ۱۹۶۱)

جعفر حاجیف خندان
زادروز ایروان ۱۹۱۰م
درگذشت  باکو ۱۹۶۱م
ملیت آذربایجانی
تحصیلات و محل تحصیل دانشنامه دکتری در رشته زبان و ادب شناسی
شغل و تخصص اصلی ادب پژوه، منتقد، شاعر و زبان شناس
سمت رییس دانشکده زبان شناسی دانشگاه دولتی آذربایجان، رییس کرسی تاریخ ادبیات آذربایجان، رییس دانشگاه دولتی آذربایجان، نماینده در در دوره سوم مجلس آذربایجان
آثار نظریه ادبیات
گروه مقاله ادبیات سایر کشورها، زبان شناسی و ترجمه

ادب‌پژوه، منتقد، شاعر و زبان‌شناس آذربایجانی. در ۱۹۴۹ در رشتۀ زبان و ادب‌شناسی دانشنامۀ دکتری گرفت. در ۱۹۴۷ رئیس دانشکدۀ زبان‌شناسی دانشگاه دولتی آذربایجان، در ۱۹۵۰ رئیس همان دانشگاه و از ۱۹۵۲ تا ۱۹۶۱ رئیس کرسی تاریخ ادبیات آذربایجان در همان دانشگاه بود. در دورۀ سوم مجلس آذربایجان به نمایندگی برگزیده شد. خندان را از نظریه‌پردازان اصلی جریان نمادپردازی در ادبیات جنبش رهایی‌بخش ملی آذربایجان دانسته‌اند. از آثارش: نظریۀ ادبیات که از مهم‌ترین آثار او و کتاب درسی دانشگاهی است (۱۹۵۸)؛ ادبیات معاصر آذربایجان (۱۹۳۹)؛ صابر؛ اشعار جبهه (۱۹۴۲).