دینگان
دینْگان (۱۷۹۵ـ ح ۱۸۴۳)(Dingaan)
رئیس قبیلۀ زولو[۱] که در ۱۸۲۸ پس از کشتن سلف خود شاکا[۲] به تخت نشست و بهسبب بیرحمیهایش زبانزد شد. در ۱۶ دسامبر ۱۸۳۸ (روز دینگان[۳]) در جنگ با مهاجرین بوئری در ناتال شکست خورد و به سوازیلند[۴] فرار کرد و در آنجا برادرش، مپانده[۵]، او را ساقط کرد و سپس بهقتل رسانید.