روسی، آلدو (۱۹۳۱ـ۱۹۹۷)
| آلدو روسی Aldo Rossi | |
|---|---|
| زادروز |
میلان ۱۹۳۱م |
| درگذشت | ۱۹۹۷م |
| ملیت | ایتالیایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در پلی تکنیک میلان |
| شغل و تخصص اصلی | معمار |
| شغل و تخصص های دیگر | نظریه پرداز |
| سمت | سردبیر نشریۀ معماری کازابلاّ (۱۹۵۵ـ۱۹۶۴) |
| آثار | مجتمع مسکونی گالاراتسه در میلان ایتالیا ( ۱۹۶۷ ـ ۱۹۷۴م)؛ گورستان سان کاتالدو در مودنای ایتالیا (۱۹۷۱ ـ ۱۹۸۲م)؛ کتاب لارچیتتورا دلا چیتا (معماری شهر) ۱۹۶۶م |
| گروه مقاله | معماری |
روسّی، آلدو (۱۹۳۱ـ۱۹۹۷م)(Rossi, Aldo)
معمار و نظریهپرداز ایتالیایی، از نمایندگان برجستۀ سبک نوخردگرایی[۱]. اگرچه شمار اندکی از طرحهایش ساخته شد، نظریههایش در باب ماهیت طراحی، بخش مهمی از بحثهای معماری معاصر را تشکیل میدهد. روسّی در این نظریهها، در برابر تأکید مدرنیسم بر فناوری و کارکرد[۲]، بدیلی عرضه کرد. طرحهایش بسیار نوآورانه بودند و اغلب شکلهای هندسی بیپیرایه، همچون مکعب و استوانه، و نیز ویژگیهای سنّتی معماری ایتالیا، همچون طاقگان[۳] و راهرو[۴]، را دربرمیگرفتند. ازجمله کارهای مهمش عبارتاند از مجتمع مسکونی گالاّراتسه ۲ [۵] در میلان ایتالیا (۱۹۶۷ـ۱۹۷۴م)؛ گورستان سان کاتالدو[۶] در مودنا[۷]ی ایتالیا (۱۹۷۱ـ۱۹۸۲م)؛ مجتمع آپارتمانی در راکاشتراسه[۸] در برلین (۱۹۸۳م)؛ و دانشکدۀ معماری در دانشگاه میامی[۹]، فلوریدا، امریکا. تیترو دل موندو[۱۰] (۱۹۷۹م)، تئاتری قوطیمانند که روی سکوی شناوری[۱۱] بنا شده بود تا بتواند در کانالهای ونیز حرکت کند، از معروفترین طرحهای اوست. روسّی در میلان بهدنیا آمد و در پلیتکنیک میلان[۱۲] درس خواند. سردبیر نشریۀ معماری کازابلاّ[۱۳] (۱۹۵۵ـ۱۹۶۴م) بود و بعدها به تدریس در ایتالیا، سوئیس، و امریکا پرداخت. در ۱۹۹۰م یک دانشکدۀ معماری در فلوریدا تأسیس کرد. وی با انتشار کتاب لارچیتتورا دلا چیتا (معماری شهر)[۱۴]، ۱۹۶۶م (ترجمهشده با نام معماری شهر[۱۵]، ۱۹۸۲م) بهشهرت رسید.