شایق، عبدالله (تفلیس ۱۸۸۱ـ باکو ۱۹۵۹)
| عبدالله شایق Arthur Adamov | |
|---|---|
| زادروز |
تفلیس ۱۸۸۱م |
| درگذشت | باکو ۱۹۵۹م |
| ملیت | آذربایجانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تفلیس و خراسان |
| شغل و تخصص اصلی | داستاننویس، نمایشنامهنویس، شاعر |
| شغل و تخصص های دیگر | مترجم |
| فعالیت های مهم | بنیادگذار نمایشنامهنویسی کودکان در آذربایجان |
| سمت | دو دوره نمایندۀ مجلس باکو |
| آثار |
رمان: قهرمانان عصر ما (۱۹۱۳ـ۱۹۱۸) و ارس (۱۹۳۸) نمایشنامه: آذرخش (۱۹۲۶) و نوشابه (۱۹۴۵) |
| گروه مقاله | ادبیات سایر کشورها و تیاتر |
| جوایز و افتخارات | نشان لنین و پرچم سرخ |
شایق، عبدالله (تفلیس ۱۸۸۱ـ باکو ۱۹۵۹)
داستاننویس، نمایشنامهنویس، مترجم و شاعر آذربایجانی. در تفلیس و خراسان درس خواند. سپس به باکو رفت (۱۹۰۱) و تا ۱۹۳۴ به تدریس در مدارس ابتدایی آنجا پرداخت. درونمایۀ آثارش اعم از شعر، داستان، نمایشنامه و رمان مسائلی چون میهندوستی؛ آزادی، انقلاب، نابرابری طبقاتی، زندگی زحمتکشان و طبیعت است. شایق به زبانهای فارسی و روسی تسلط داشته و آثاری از نظامی، فردوسی، پوشکین، لرمانتوف و دیگران به ترکی آذری ترجمه کرده است. او را بنیادگذار نمایشنامهنویسی کودکان در آذربایجان میدانند. شایق دو دوره نمایندۀ مجلس باکو بود و نشان لنین و پرچم سرخ گرفت. تألیفاتش بسیار است. از آثارش: رمانهای قهرمانان عصر ما (۱۹۱۳ـ۱۹۱۸) و ارس (۱۹۳۸)؛ نمایشنامههای آذرخش (۱۹۲۶) و نوشابه (۱۹۴۵)؛ داستانهای منظوم کودکانۀ روباه به حج میرود، خانم تقتق؛ کوچ (۱۹۱۰)؛ کتابهای درسی عینک کودکان (۱۹۰۷) و کتاب قرائت (۱۹۲۴)؛ کمدی یک ساعت خلیفه بودن (۱۹۵۷).