ظ
ظ
بیستمین حرف از الفبای فارسی و حرف هفدهم از الفبای عرب (ابتثی) و حرف بیست و هفتم از حروف ابجدی که در حساب جمل ۹۰۰ به‌حساب می‌آید. از نظر آوایی همانند «ذ، ز، ض» نمایندۀ صامتِ لثوی ـ دندانی ـ سایشی واک‌دار است. این حرف را «ظا= zâ» و «ظین= zeyn» می‌نامند. حرف «ظ» در کلمات فارسی نیامده است و مختص کلمات عربی است. فارسی‌زبانان آن را به‌صورت «ز» تلفظ می‌کنند.