علی قلی جبادار
| علیقُلیِ جِبادار | |
|---|---|
| زادروز |
آلبانی قرون ۱۱ و ۱۲ق |
| ملیت | ایرانی |
| نامهای دیگر | علیقلی بیک فرنگی، علیقلی جبهدار عباسی، و علیقلی آرنااوت |
| شغل و تخصص اصلی | نقاش |
| آثار | سفیر و فرستاده روسیه (۱۱۲۹ق، مجموعه صدرالدین آقاخان)، شاهزاده خانمی در کنار ندیمههایش (۱۰۸۵ق، موزه ارمیتاژ، سنپترزبورگ)، پرندهای بر درخت بلوط (موزه رضا عباسی، تهران)، و زنی با لباس و آرایش اروپایی و میوههایی در دامنش |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی |
علیقُلیِ جِبادار (آلبانی قرون ۱۱ و ۱۲ق)
نقاش ایرانی. با نامهای علیقلی بیک فرنگی، علیقلی جبهدار عباسی، و علیقلی آرنااوت نیز شهرت داشت. از هنرمندان عهد شاهعباس دوم بود، که فرنگیسازی را در ایران رواج داد. نقاشیهایش تلفیقی است از شیوۀ کلاسیک اروپایی، و سنّتهای نگارگری ایرانی. در چهرهسازی، طبیعتپردازی، و نقش حیوانات و پرندگان مهارت داشت. بعدها به ایران آمد و دین اسلام را برگزید. محمدعلی بیک از نوادگان این هنرمند است. علیقلی در امور اسلحهداری نیز بسیار تبحّر داشت، چنانکه در بدو ورود به ایران عهدهدار این مقام شد. برخی از آثارش عبارتاند از سفیر و فرستادۀ روسیه (۱۱۲۹ق، مجموعۀ صدرالدین آقاخان)، شاهزاده خانمی در کنار ندیمههایش (۱۰۸۵ق، موزۀ ارمیتاژ، سنپترزبورگ)، پرندهای بر درخت بلوط (موزۀ رضا عباسی، تهران)، و زنی با لباس و آرایش اروپایی و میوههایی در دامنش.