مجمع روحانیون مبارز
مَجمع روحانیون مبارز
سازمان سیاسی یک گروه از روحانیون ایران که در اوایل ۱۳۶۷، با انشعاب از جامعۀ روحانیت مبارز تشکیل شد. علت جدایی مجمع روحانیون از جامعۀ روحانیت اعتراض به بعضی مواضع سیاسی و اقتصادی جامعۀ روحانیت و براساس قرائت دیگری، متفاوت از قرائت روحانیت مبارز از آراء امام (ره) بود. مجمع در ۱۳۶۸ فعالیت رسمی خود را با کسب اجازه و نظر امام (ره) آغاز کرد و ۲۸ نفر را به عنوان اعضای شورای مرکزی خود برگزید. ارکان تشکیلاتی مجمع روحانیون از این قرار بود: شورای مرکزی، دبیر، و هیئت اجرایی. چهره‌های شاخص مجمع سید محمد خاتمی، مهدی کرّوبی، سید محمد موسوی خوئینی‌ها، محمدرضا توسّلی و سید علی‌اکبر محتشمی‌پور بودند و حجة‌الاسلام کروبی به عنوان دبیر کل انتخاب شد. فعالیت‌های مجمع از دورۀ چهارم مجلس شورای اسلامی متوقف و در ۱۳۷۴ از سر گرفته شد. مجمع روحانیون مبارز نقش مؤثری در انتخابات دوم خرداد و انتخاب سیدمحمد خاتمی به مقام ریاست جمهوری داشت.