مدل بور
مُدل بور (Bohr model)
مدلی اتمی که فیزیک‌دان دانمارکی، نیلس بور[۱]، در ۱۹۱۳ طرح‌ریزی کرد. در این مدل فرض بر این است که رفتار الکترون با قواعد زیر تنظیم می‌شود: (۱) الکترون‌ها بی‌آن‌که تابشی از خود گسیل کنند، در مدارهایی به شعاع معیّن به دور هسته در گردش‌اند؛ (۲) هر الکترون در هر مدار انرژی ثابتی دارد و الکترون‌هایی که مدارشان از هسته دورتر است انرژی بیشتری دارند؛ (۳) الکترون می‌تواند از مداری با انرژی بیشتر به مداری با انرژی کمتر «جهش کند[۲]»، در این حالت، اختلاف انرژی به‌صورت فوتون[۳] تابش الکترومغناطیسی[۴]، مانند نور، گسیل می‌شود؛ (۴) الکترون می‌تواند با جذب فوتون تابش الکترومغناطیسی، از مدار انرژی پایین‌تر به مدار انرژی بالاتر جهش کند. با ظهور مکانیک موجی[۵]، مدل بور منسوخ شد.