مردان، حسین (بعقوبه ۱۹۲۷ـ۱۹۷۲)

مردان، حسین (بَعقوبه ۱۹۲۷ـ۱۹۷۲)

روزنامه‌نگار و شاعر عراقی. پس از پایان تحصیلات متوسطه به روزنامه‌نگاری پرداخت، اما به‌جرم چاپ شعرهایی که دستگاه سانسور دولتی هرزه‌نگارانه تلقی کرد محاکمه و زندانی شد. شعرهای او تغزلی، ساده و روان و درون‌مایه‌های آن عواطف و امیال جنسی و جسمانی است. انتشار مجموعۀ شعرهای قصیده‌های عاریه (بغداد ۱۹۴۹) و آهنگ سیاه (بغداد، ۱۹۵۰) انتقاد و خشم شدید محافل محافظه‌کار عراق را برانگیخت. چند مجموعۀ داستان کوتاه مانند عزیز من فُلانی (۱۹۵۲)، رؤیایی از جنگ جهانی سوم، و مقالاتی دربارۀ نقد ادبی (۱۹۵۵) از دیگر آثار اوست.