ناقوس زنی
ناقوسْ‌زَنی (bell ringing)
(یا: کامپانولوژی[۱]) هنر نواختن ناقوس‌های کلیسا به‌صورت انفرادی یا در توالی با یکدیگر، با کشیدن طنابی بسته‌شده به چرخ گردان ناقوس با ریتمی مشخص، طوری که وقتی به عقب برمی‌گردد سر زمان ضربه بخورد. ناقوس‌زنی متغیر[۲]، هنری انگلیسی است که تاریخ آن به قرن ۱۷ بازمی‌گردد، و شامل نواختن یک الگوی متوالی از جابه‌جاشدن ترتیب پنج تا دوازده ناقوس است، که برای هر ناقوس یک نوازنده لازم دارد.