نبرد لوتسن (۱۸۱۳)

نبرد لوتْسِن (۱۸۱۳)(Battle of Lutzen)

در جنگ‌های ناپلئونی، حملۀ غافلگیرانه و مفتضحانۀ قوای متفق پروس و روسیه، به فرماندهی کنت ویتگنشتاین، بر سپاه ناپلئون بناپارت در ۲ مه ۱۸۱۳. ناپلئون، که با حدود ۲۰۰هزار سرباز به‌سوی الب حرکت می‌کرد، ستون مقدم خود را به لوتسن فرستاد. ویتگنشتاین تصمیم گرفت با گروه کوچکی از قوای خود به ستون مقدم ناپلئون حمله کند و هم‌زمان، بخش اصلی قوایش به عقبه و جناح راست ناپلئون بتازد. حمله به رأس ستون مقدم فرانسویان ۹ صبح آغاز شد و ناپلئون با شنیدن صدای توپخانۀ ویتگنشتاین، بلافاصله به هدف او پی برد؛ درنتیجه، بخشی از سپاه خود را جدا کرد و به‌منزلۀ نیروی ذخیره عقب کشید و سایر سپاهیانش را به مقابله با متفقین فرستاد و منتظر شد تا قوای طرفین خسته، و جنگ متوقف شود. آن‌گاه آتشبار بزرگی متشکل از ۱۰۰ توپ، را فرستاد تا با گلوله‌افشانی شکافی در صف متفقین ایجاد کند؛ سپس، نیروی ذخیرۀ خود را وارد آن کرد. این حرکت متفقین را چنان سراسیمه و آشفته‌ کرد که دو شاه آن‌ها، شبانه، دستور عقب‌نشینی دادند. متفقین ۲۰هزار تن و فرانسویان ح‌دود نیمی از آن تعداد تلفات دادند.

 

---